Ο αστιγματισμός μπορεί να συνυπάρχει με μυωπία ή υπερμετρωπία και διακρίνεται σε: 

• Απλό μυωπικό αστιγματισμό όπου η μία εικόνα εστιάζεται επάνω και η άλλη μπροστά από τον αμφιβληστροειδή

• Απλό υπερμετρωπικό αστιγματισμό όπου η μία εικόνα εστιάζεται επάνω και η άλλη πίσω από τον αμφιβληστροειδή

• Σύνθετο μυωπικό αστιγματισμό όπου και οι δύο εικόνες εστιάζονται μπροστά από τον αμφιβληστροειδή

• Σύνθετο υπερμετρωπικό αστιγματισμό όπου και οι δύο εικόνες εστιάζονται πίσω από τον αμφιβληστροειδή

• Μεικτό αστιγματισμό όπου η μία εικόνα εστιάζεται μπροστά και η άλλη πίσω από τον αμφιβληστροειδή

 

Τα συμπτώματα που προκαλεί ο αστιγματισμός στον πάσχοντα είναι η θολή όραση, η οφθαλμική κόπωση, οι ζαλάδες και οι πονοκέφαλοι.

Παρότι ο αστιγματισμός δεν παρουσιάζει σημαντικές μεταβολές κατά τη διάρκεια της ζωής του πάσχοντα, εντούτοις πρέπει να ελέγχεται, διότι στην περίπτωση σημαντικής μεταβολής του,  μπορεί να υποκρύπτει άλλες σοβαρότερες οφθαλμικές καταστάσεις. 

​

Η διάγνωση του αστιγματισμού γίνεται μέσω της οφθαλμολογικής εξέτασης από τον οφθαλμίατρο που υποβάλλει τον ασθενή σε λεπτομερές έλεγχο όπως, η τοπογραφία του κερατοειδούς, ώστε να αποκλειστούν τυχόν άλλες οφθαλμικές παθήσεις που μπορεί να συνυπάρχουν με τον αστιγματισμό.

Ο αστιγματισμός είναι από τις πιο ενοχλητικές διαθλαστικές παθήσεις αφού προκαλεί την παραμόρφωση της όρασης σε όλες τις αποστάσεις.
Γι΄αυτό πρέπει να αντιμετωπίζεται αναλόγως με: 
•    Διορθωτικά γυαλιά
•    Φακούς επαφής
•    Διαθλαστική επέμβαση LASER (LASIK ή PRK)
•  Μικροχειρουρχική Εμφύτευση Τορικών Ενδοφακών (toric intraocular lens)

​

Τονίζουμε ιδιαίτερα ότι  ο παιδοοφθαλμολογικός έλεγχος κρίνεται απαραίτητος από την προσχολική ηλικία των παιδιών, ώστε να διαγνωσθεί και να αντιμετωπισθεί έγκαιρα τυχόν αστιγματισμός.